- ilham almaq
- esinlenmek
Azərbaycan-Türkiyə lüğət. 2009.
Azərbaycan-Türkiyə lüğət. 2009.
ilham — is. <ər.> 1. Yaradıcılıq zamanı özünü göstərən ruhlanma halı, yaradıcı fikrin yüksəlişi; ruhlanma, təb. Baxdıqca nur əmən bu yeni elə; Sənətin ilhamı açar qolqanad. A. Ş.. Mən ilhamı bir dost kimi; İmdadıma çağırmışam. R. R.. Sənətimə can… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
işıq — is. 1. Ətrafı işıqlandıraraq, onu gözlə görünəcək hala salan şüa enerjisi; nur, ziya. Gün işığı. Ay işığı. Lampa işığı. Fənər işığı. İşıq şüası. – Yağışın arasında küçələrdə yanan elektrik işıqları tutqun bir ziya nəşr edirdilər. S. H.. Şam… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yaşamaq — f. 1. Həyatda var olmaq, diri olmaq, sağ olmaq. Babası hələ də yaşayır. – <Sərvər:> Çünki mən Gülnazı öldürəndən sonra daha özüm yaşamayacağam. Ü. H.. // İs. mənasında. Həyat, dirilik. . . Tək bircə nəfərin də fikrinə gəlmir ki, dünyada… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yazmaq — f. 1. Kağız və ya başqa material üzərində qrafik işarələr (hərflər, rəqəmlər və s.) cızmaq. Hərflər yazmaq. Not yazmaq. Mürəkkəblə yazmaq. Karandaşla yazmaq. Təbaşirlə lövhədə yazmaq. – . . Bir para uşaqlarda belə bir pis xasiyyət olur ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dərs — is. <ər.> 1. Müəyyən bir fənni öyrənmək üçün daimi, müntəzəm təlim. Edirəm kəsbi elm leylü nəhar; Gündüzüm dərsdir, gecəm təkrar. S. Ə. Ş.. // Tədris işi, məktəbdə məşğələ. Dərslər saat 9 da başlanır. – Payız fəsli daxil oldu. Dərslər… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
üz — is. 1. İnsan başının qabaq hissəsi; surət, sifət, çöhrə, sima. Üzünün ifadəsi. Qəşəng üz. – Mərcan bəy diqqətlə Kərbəlayı Qubadın üzünə baxır. Ü. H.. <Qızın> yumru, gözəl üzü və yanaqları açıq sərin havada qızarmışdı. M. İ.. // Heyvan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ağıl — 1. is. <ər.> 1. İnsanda düşünmə və dərketmə qabiliyyəti; zəka. // Şüur, idrak. Bu növcavan gülüzlü, xoşsifətli olub, ağıl və kamalı üzündən məlum edirdi. N. N.. Ağıl deyir, qalmayacaq yer üzündə qandan əsər; Hər könülə ilham kimi gələcəkdir … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qüvvət — 1. Bax qüvvə. O köpüyü ki, sən içdin, ondan sənin qollarına qüvvət, özünə də şairlik verildi. «Koroğlu». Hünərim, qüvvətim bitməz, tükənməz! Qanadlı bir şahin yerdə görünməz. A. Ş.. Qüvvət almaq – qüvvətlənmək, güclənmək, ürəklənmək, ruhlanmaq.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti